De tijd vliegt

30 november hadden we de uitvoering van de sportexamens op de school in Bengkala. De hele week hebben de leerlingen examens van alle vakken en zaterdags moeten ze examens doen in sport. Samen met Jasmijn heb ik hierbij geholpen. De kinderen moeten per tweetal naar voren komen om een spel uit te voeren en krijgen daar dan punten voor. Een was een leuke maar spannende dag voor de kinderen, maar gelukkig hebben ze het allemaal gehaald!!

’s Avonds was het dan eindelijk zo ver, papa en mama kwamen aan op Bali. Na een vlucht met wat vertraging kon ik ze om twee uur ’s nachts eindelijk zien! De volgende dag gelijk een planning gemaakt met allemaal leuke activiteiten die we de komende twee weken konden gaan doen.

De eerste dag heb ik ze even mijn huis en de universiteit laten zien. Kon ik ze na 9 weken eindelijk laten zien waar ik nu eigenlijk woon en naar school ga.

De eerste week zijn we ook naar de Sekumpul watervallen geweest. Deze had ik zelf al 2 keer bezocht, maar omdat ze zo mooi zijn ben ik gewoon nog een keer mee geweest. Dinsdag zijn we naar het zuiden van Bali gereden. Hier heb ik samen met mama een tocht gedaan op een olifant, super! Echt heel bijzonder om een keer gedaan te hebben. Toen de tocht was afgelopen, zagen we achter een deur een honingbeer zitten. Hier zaten gewoon mensen bij. Ik kon het natuurlijk niet laten om ook even een kijkje te nemen. Voor ik het wist zat er ineens een grote zwarte beer van 45 kilo op mijn schoot. Ik mocht hem zelfs voeren en de fles geven. Toch wel even wat anders dan een baby die je de fles geeft. Ook dit was weer een hele ervaring. Daarna zijn we doorgereden naar de vlindertuin. Hier vlogen prachtige en onwijs grote vlinders rond. Die hele grote waren net die ochtend geboren en kon je gewoon vasthouden. Ook nog wandelende bladeren vastgehad. Kortom een fantastische beestendag!

Ook zijn we nog naar een koffieplantage geweest, hier werd verteld en laten zien hoe koffie wordt gemaakt. Wat een werk zeg. Alles gebeurd hier namelijk met de hand.. Ik heb zelf ook nog even wat koffiebonen gestampt met een paal en koffiebonen gebakken in een pan. Daarna mochten we zelf allemaal soorten koffie en thee proeven.

In het weekend zijn we naar Gili Air geweest, ook dit was weer een bijzonder mooi bounty eiland. Heerlijk genoten van de rust, de zee, het strand , een cocktail en natuurlijk de zon. Al hebben we niet heel erg mooi weer gehad. Wel hebben we in ongeveer 1,5 uur tijd een rondje om het eiland gelopen, zo zie je maar weer hoe klein het eiland eigenlijk is. Kortom een heerlijk weekend!

We zijn ook nog een dagje naar Ubud geweest, om lekker te shoppen op de grote markt. Op de heenweg eerst langs twee verschillende tempels gereden, de Pura Beji en de Pura Tuluk Biyu Batur. Ook zijn we naar een straat gereden waar een bepaald soort vogel voorkomt. Een witte vogel met een bruine kop, die alleen daar op Bali voorkomt.

Een tocht door de sawa’s stond ook nog op ons lijstje, dit hebben we gedaan in het plaatsje Mayang. We hebben een tocht van ongeveer zes kilometer gelopen door de rijstvelden. Tijdens de tocht heel veel verschillende soorten bomen gezien: een cashewnootboom (nooit gewest dat die aan een boom groeien), jagfruitbomen, durianbomen en een dragon fruitboom. Ook zijn we door een cacaoplantage gelopen. Tijdens de tocht ook nog een schorpioen tegengekomen.. Na de tocht hebben we gegeten bij de gids zijn huis. Allemaal Balinees eten, heerlijk!

Vrijdag de dertiende vertrokken papa en mama helaas weer terug naar Nederland..

Die zaterdag zijn we met de groep naar Menjangan geweest, een eilandje in het westen van Bali. We gingen in een grote bus van de universiteit die kant op, net een schoolreisje. Hier hebben we gesnorkeld en weer heel veel verschillende vissen gezien. Erg mooi. Daarna nog even kunnen zonnen en toen weer teruggevaren naar Bali.

Afgelopen dinsdag was alweer de laatste lesdag op de universiteit. We hebben dit afgesloten met een gezamenlijke lunch. Iedereen moest wat maken en meenemen. Een leuke en gezellige afsluiting.
’s Avonds ook nog even naar Lovina geweest om naar de full moon ceremonie te gaan. De tempel was helaas vol, dus we konden niet meer naar binnen.

Bij mijn project ook weer een paar hele mooie en bijzondere dagen gehad. Om te beginnen met het overhandigen van sportmateriaal. Dit materiaal is ingezameld door mijn familie en mijn ouders hebben het allemaal meegenomen naar Bali. Het overhandigen gebeurde helemaal in een speciale ruimte en alle leraren moesten hierbij aanwezig zijn. Vervolgens moesten we een contract tekenen waarop stond wat we ze allemaal gegeven hadden. Daarna mocht al het sportmateriaal naar buiten, zodat de kinderen ermee konden spelen! Ze vonden het fantastisch, ik heb ze nog nooit zo blij gezien. Ze hebben er de hele ochtend mee gespeeld. Aan het eind werden zelfs de ballen weer netjes opgepoetst. Echt super om te zien hoe blij ze er hier mee zijn! Ze hebben ons wel tien keer bedankt voor alles, echt lief.

Ook hebben we een sportdag georganiseerd voor alle leerlingen van de school. We begonnen al vroeg, omdat het in de middag te warm is om te sporten. Elke leraar stond bij een spel, zodat hij/zij dit aan de kinderen uit kon leggen. De kinderen vonden het geweldig, ze hebben ervan genoten. Aan het einde van de dag kregen ze allemaal een certificaat mee naar huis. Het was een mooie afsluiting van ons project.

Vandaag ben ik naar een crematie geweest. Van tevoren was mij verteld dat je dit echt een keer gezien moest hebben. We vertrokken vanuit Lovina met een hele groep mensen die op de scooter naar de begraafplaats reden. Het hele verkeer werd stilgezet zodat iedereen achter elkaar aan kon rijden. De overleden man lag op een auto die helemaal versierd was met allemaal offers. Toen we daar aankwamen lag de man een eindje verderop in een soort kist. Nog geen tien minuten later werden de gasflessen al klaargezet. Daar werden twee grote branders op aangesloten. De ene brander werd bij zijn voeten gelegd en de ander bij zijn hoofd. Vervolgens werd er een golfplaat op de kist gelegd en gingen de branders aan. Echt naar om te zien. Allemaal mensen bleven staan om te kijken, maar wij zijn daarna weggegaan.

Nog wat leuke weetjes:

- De belevenis van de knakworstjes. In de supermarkt zagen we ze staan, die konden we natuurlijk niet laten liggen. Bij de kassa bedachten we ons dat we helemaal geen opener thuis hebben. We hebben gevraagd of ze het blikje in de supermarkt alvast open wilden maken. Daarna met een open blikje op de scooter, natuurlijk al het sap verloren. Maar daarna lekker knakworstjes kunnen eten.
- Een visum regelen is hier best moeilijk. Eenmaal aangekomen bij het immigratiekantoor bleek dat je een blouseje aan moest hebben met een kraagje.. Dat had ik dus niet. Gewacht tot de jongens klaar waren en hup kledingwissel, in een overhemd naar binnen dan maar.
- Op terugweg op de boot vanaf Gili Air, hoorde ik ineen kippen. Ik dacht nog dat kan vast niet, maar toch was het zo. Een man had gewoon drie boodschappen tassen bij zich met in elke tas een kip.. Je maakt hier wat mee.
- Er komen soms auto’s voorbij die helemaal volgepropt zijn met kippen, echt zielig.
- De meeste mensen gooien het afval hier gewoon op straat, ik dacht ik doe het netjes in een mand die op straat staat. Komt er na twee minuten een vrouw aanlopen die boos het papiertje eruit gooit en met de mand op haar hoofd verder loopt, oeps. Het was dus geen prullenmand maar een boodschappenmand.
Als je thuis een bakje met cashewnoten eet, eet je eigenlijk een hele boom leeg. Er groeien er namelijk niet zoveel aan een boom.